Από την ομάδα του MedINA δεν θα μπορούσε να λείπει ένας εξειδικευμένος συνεργάτης στις γεωχωρικές τεχνολογίες και τη γεωγραφία κι αυτός είναι ο Θύμιος Δημόπουλος.
Ο Θύμιος, όταν μιλά για τα τοπία, μας κάνει να αισθανόμαστε αναπόσπαστο κομμάτι τους – σα να γινόμαστε ένα μαζί τους και να μπορούμε να τα παρατηρούμε σε βάθος. Όντας αρχιτέκτονας και έχοντας συμμετάσχει σε μελέτες γενικού σχεδιασμού καθώς και σε χωροταξικές/πολεοδομικές μελέτες, επικεντρώνεται στην έρευνα τοπίου και τα Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών (GIS).
Διαβάστε τις ιστορίες που τον συνδέουν με το MedINA και το τοπίο…
«Η συνεργασία μου με το MedINA ξεκίνησε πριν 10 χρόνια περίπου και η πρώτη μου σκέψη, τότε, ήταν: ενδιαφέρον αυτό που κάνουν αλλά τι κάνουν εδώ στο MedINA; Σήμερα αισθάνομαι ότι μπορώ να περιγράψω με σαφήνεια ορισμένα από τα πιο σύνθετα ζητήματα που απασχολούν το MedINA. Νιώθω ότι συμμετέχω στο όραμα του ιδρυτή της οργάνωσης, Θύμιου Παπαγιάννη, που όπως σε κάθε όραμα στη μία γωνία περιμένει η διάψευση και στην άλλη η ελπίδα.
Ο οργανισμός, ανά τα χρόνια, έχει προχωρήσει από τη θεωρητική αντίληψη ότι ο άνθρωπος βρίσκεται στο κέντρο των κοινωνικο-περιβαλλοντικών συστημάτων και των λύσεων στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν το περιβάλλον και τα τοπία σήμερα, στη συνεργασία με τις τοπικές και με τις επιστημονικές κοινότητες προς αυτή την κατεύθυνση.
Θυμάμαι, χαρακτηριστικά, όταν είχα βρεθεί σε μια περιοχή των συνόρων στην Πωγωνιανή Ιωαννίνων, το φθινόπωρο του 2022, τις περιγραφές των μετακινούμενων κτηνοτρόφων με τους οποίος συνομιλούσα για την «άλλη» πλευρά, οι οποίες προσέδωσαν στο τοπίο μυθικές διαστάσεις. Αυτή η άυλη συνθήκη των συνόρων, μια πολιτική κατασκευή, άφηνε βαθιά το αποτύπωμά της τόσο στους ανθρώπους όσο και στο φυσικό τοπίο. Παρότι είχα πάει από την άλλη πλευρά των συνόρων, εκείνη τη στιγμή στεκόμουν στην εσχατιά, στο όριο. Ήταν μια πραγματικά βιωματική εμπειρία του τοπίου ως νοητική κατασκευή.
Επιπλέον, η επαφή με τα βουνά της Πίνδου και τους ανθρώπους που ζουν και δουλεύουν εκεί, κατά τη διάρκεια του έργου Medscapes, μου δημιούργησε μια νέα αντίληψη για την ύπαιθρο. Αφενός γοητεύτηκα από την απομόνωση των ορεινών τοπίων, αφετέρου απομυθοποιήθηκε η σχέση των ανθρώπων που δουλεύανε εκεί με αυτά τα τοπία. Μπόρεσα να δω ένα σύνθετο σύστημα σχέσεων μεταξύ ανθρώπου και φυσικού περιβάλλοντος· τι σημαίνει παρουσία, τι σημαίνει απουσία, τα ίχνη του παρελθόντος…
Φέτος, το MedINA συμπληρώνει 20 χρόνια από την ίδρυσή του κι αυτό που εύχομαι είναι οι τοπικές κοινότητες να συνεχίσουν να μας εμπιστεύονται και να μας υποστηρίζουν στις δράσεις μας και, παράλληλα, οι λύσεις που προτείνουμε να έχουν καλύτερα αποτελέσματα και να βρουν ευρύτερη εφαρμογή»!
